Het juiste moment op de juiste plaats

Werken in Maleisië met Alex van Voorst

artikel Guitarplus februari 2003

Dat je voor sprookjes niet specifiek naar Kaatsheuvel –De Efteling- moet afdalen, ontdek ik op een vroege zaterdagmorgen. Aan het belapparaat probeert Alex van Voorst met een ingetogen, bijna juichende stem zijn enthousiasme te verbergen: “Je raad nooit wat mij is overkomen. Ik krijg gisteren een belletje van de ambassade van Maleisië of ik daar éénmalig wil optreden. Ze hebben het interview in GitaarPlus gelezen, en op verzoek van een promotor aldaar mij benaderd.”

Bijna intuïtief valt bij mij dan zo’n beschermscherm naar beneden. Meteen denk ik, dat hij in de maling genomen wordt, en ik vraag of hij alles gecheckt heeft. Dat had Alex zelf al begrepen. Na enkele weken bleek dit duidelijk om een serieus aanbod te gaan. Jaarlijks organiseert gitaarleraar en bouwer Jeffrey Yong in Maleisië een akoestisch festival, soms met daaraan gekoppeld extra concerten en workshops. Dit jaar blinkt aldaar de ster van Alex van Voorst. Door Nicky Moeken.

Massief Redwood cederhout geeft direct warmte aan het geluid van een gitaar. De structuur van de X-bracing van de zangbalkjes onder het tweedelig bovenblad is ook voor dit model overgenomen.

Maar daarmee is het sprookje nog lang niet ten einde. Nadat de correspondentie met de moderne technologie van internet over en weer vloeit, krijgt Van Voorst een nieuw aanbod. Even om je in het tijdsbeeld te plaatsen; het interview in GitaarPlus vond aan het begin van 2002 plaatst, we hebben het nu over september van datzelfde jaar. Jeffrey Yong vindt het zo leuk, dat Alex begin 2003 naar Maleisië komt, dat hij graag voor hem een akoestische gitaar bouwt. Kan ‘ie mooi op spelen, als hij daar arriveert. Op de website van Yong ziet Alex een model, dat wel bij hem past, de JSJ-98. Met enige ongeloof wordt dit model besteld. Half december ontvangt hij in zijn Haagse flat een groot pakket. Kerstmis is vroeg. De gitaar is in één woord prachtig. Het sprookje wordt realiteit. Ja, en dan nauwelijks een dag later, nog even deze mededeling: “Alex, ik heb een viertal extra concerten voor jou geboekt, lijkt het je wat, en wat is jouw gage. Oh ja, en voor ik het vergeet, je staat dan in het voorprogramma van José Feliciano!

Jeffrey Yong, geboren in 1958, geeft sedert het begin jaren van de jaren zeventig muziekles in Maleisië. Hij vestigt zijn bedrijf in de hoofdstad Kuala Lumpur, waar hij in 1984 tevens met gitaarbouw begint. In 1993 richt hij GIM Guitars op. Zijn producten variëren van twee bekende kopie elektrische modellen, maar daarnaast alleen maar eigen, soms exorbitante ontwikkelingen. Zijn akoestische en Archtop modellen kun je niet echt met anderen vergelijken, en worden bovendien met exotische houtsoorten samengesteld.

Jeffrey Yong leeft en werkt voor zijn religie. Op zijn website maakt hij kenbaar wat zijn filosofie is. Een man, die graag sprookjes waarmaakt.

Inleg is bij Jeffrey Yong geen subtiele overweging. De kop bestaat uit een vliegende duif met duidelijk leesbaar de naam van de gitarist in paarlemoer aangebracht. De beweging van de duif wordt in de inleg van de toets nog eens geaccentueerd. De kop is van mahoniehout, en net achter het voluut aangelijmd.

Nadat in september definitief voor het model was gekozen, produceerde Yong zijn eerste mallen. De hals bestaat uit vijf delen, Nato mahoniehout, ebbenhout en een afscheiding van slangenvellen.

Hierop zie je duidelijk op welke manier Yong de zijbalkjes van de X-bracing plaatst.

Eén van de meest fraaie, exotische vervangingen van esdoorn is Blackwood. In Europa zien we veelal deze houtsoort uit Australië, maar in Maleisië blijkt men ook de nodige voorraden te bezitten. Met een smaakvolle ingelegde strip worden de twee achterbladen van Malaysian Blackwood gescheiden. De gitaar is verder van houten bindingen voorzien.